อักขละ

๑ เเละ ๒ การผสมคำเเละเขียน อย่างคำว่า กันนะ บางท่านจะไม่เขียนไม้หันอากาศที่บนตัวกะ บางท่านก็เขียน เพราะฉะนั้น การอ่านภาษาขอมบางครั้ง ต้องใช้การเดาคาดคะเนความเป็นไปได้ ประกอบไปด้วย ถ้าท่านช่ำชองทางด้านภาษาหรือคาถาอาคมต่างๆ ก็จะสามารถเข้าใจได้ง่ายเเละเร็วขึ้น




๓ การผสมคำ คำว่า กันนะ คำว่า กัน มาจาก ตัวกะ ไม้หันอากาศ ตามด้วยตัวสะกด ตัวนะ ส่วนคำว่า นะ พยางค์ต่อมาใช้ ตัวเชิงของตัวนะอีกตัว วางไว้ใต้ตัวนะตัวเเรกที่เป็นตัวสะกด อ่านรวมกันว่า กันนะ



การเเบ่งพยางค์ ผมได้เเยกสีไว้ด้วยเพื่อสังเกตได้ง่าย เช่น คำสี่คำหลัง กันนะ กันนิ กันนุ กันเน



๔ คำว่าสันติ สามารถเขียนได้หลายเเบบดังนี้

สะ +ไม้หันอากาศ+ นะ เเละ ตะ +สระอิ หรือ

สะ +ไม้หันอากาศ+ ตัวเชิงของนะ(ล่าง สะ) เเละ ตะ +สระอิ หรือ

สะ + ตัวเชิงของนะ(ล่าง สะ) เเละ ตะ +สระอิ หรือ

สะ +ไม้หันอากาศ+ นะ เเละ เชิงของ ตะ(ล่าง นะ) +สระอิ



๕ ดูคำอธิบายจากภาพครับ เรื่องการยืมตัวอักษร เเละการเปลี่ยนรูปของตัวอักษร ครับ
 
 

นอกจากนี้เกจิยุคเก่าๆยังมีวิธีเขียนคำที่เเปลกออกไปอีก เช่น เมื่อ ตัวเลข กับ จำนวนหน่วย จะถูกมารวมกันเเทนที่จะเขียนเเบบธรรมดา วิธีนี้ หลวงพ่อกวยท่านก็ใช้ เพราะเคยเห็นในบันทึกของท่าน

๖ คำว่า ๓ ที ถูกเขียน โดย ตัวเชิงของตัวทะ ถูกนำมาไว้ใต้้เลข ๓ เเละใส่สระอี เพิ่มไปข้างบน สะดวกดีครับ



๗ บน เขียนโดยวิธีเดียวกันเช่นคำว่า ๒ สี ๓ ปี ๔ ที เเละ ๙เดือน

ล่าง เขียนเเบบธรรมดา ๒ สี ๓ ที ๔ เดือน ๘ ปี เเละ ๙ วัน



ไว้เจอกันต่อนะครับ